Ryszard Pawłowski ps. Napał, jeden z najznakomitszych himalaistów naszego globu, swoimi sportowymi osiągnięciami wzbudza uznanie i szacunek nie tylko wśród ludzi zajmujących się tą tematyką, lecz również u tej części społeczeństwa, która sporadycznie tylko śledzi dramatyczne losy wspinaczy, rozgrywające się na niebotycznych szczytach świata. Równocześnie jest postacią niezwykle kontrowersyjną i często krytykowaną, głównie przez byłych uczestników tak zwanych wypraw komercyjnych, których był organizatorem. Również przed laty, w okresie największych osiągnięć polskich himalaistów czasami słyszało się opinie, że przynosi nieszczęście w górach.
Barwne opisy niesamowicie pięknej przyrody nepalskiej, kontrastujące z zimnym i groźnym krajobrazem wysokogórskim, na tle których rozwija się akcja, pomogą Ci przejść trudną i fascynującą drogę na sam szczyt, gdzie spotkasz się z najgłębszym uczuciem łączącym dwojga ludzi.
Bardzo rzadko można trafić na książkę, która opisuje codzienne życie himalaistów, ich tęsknotę i miłość czy też radość z posiadania własnego domu i rodziny. Na co dzień wiodą normalne życie i tylko co jakiś czas do głosu dochodzi tzw. zew gór, który budzi w nich pragnienie znalezienia się w ekstremalnie trudnych warunkach, podnoszących adrenalinę do najwyższego poziomu. Jak powiedział Ernest Hemingway: Mężczyzna, który nigdy nie znalazł się w śmiertelnym niebezpieczeństwie, nie jest mężczyzną!
Tematem książki jest tragiczna historia życia mojego dziadka, wpleciona w przemiany społeczno-polityczne w Księstwie Żywiecko-Cieszyńskim z końcem XIX do pierwszej połowy XX wieku.